Herb – w obecnej formie uchwalony przez Radę Miejską w 1913 roku, choć stary herb był w użyciu aż do zakończenia II wojny światowej. Tarcza herbowa jest podzielona na dwa pola. Na lewym polu znajduje się gryf pomorski, nawiązujący do łączności z Księstwem Pomorskim i Pomorzem, na lewym zaś błękitna wstęga symbolizująca rzekę Inę, która przepływa przez miasto.
Flaga – Jest to płat tkaniny o stosunku wysokości do długości 2/5 składa się z poziomych pasów w układzie równoległym. Dwa pasy skrajne 
w kolorze błękitnym, dwa pasy wewnętrzne w kolorze czerwonym, pas środkowy w kolorze białym. Z lewej strony flagi umieszczony jest herb o wysokości nie większej niż 7/10 szerokości płata. Projekt flagi wykonał stargardzki artysta-plastyk Piotr Kosmal. Przed wojną Stargard posługiwał się czerwono – białą flagą z dwutarczowym herbem.
Baner – baner stanowi prostokąt o stosunku wysokości do długości 5/2 i składa się z pionowych pasów w układzie równoległym. Dwa pasy skrajne w kolorze błękitnym, dwa pasy wewnętrzne w kolorze czerwonym, pas środkowy w kolorze białym. Pośrodku górnej połowy banera umieszczony jest herb Miasta Stargardu Szczecińskiego.
Logo – przedstawia graficzne wyobrażenie Bramy Młyńskiej w Stargardzie w kolorze sepi, uzupełnione hasłem promocyjnym miasta lub adresem strony internetowej.
Hasło promocyjne – Stargard – Klejnot Pomorza – nawiązuje do dużej liczby i atrakcyjności zabytków na tle Pomorza.
Hejnał – został ustanowiony w 2000 roku, skomponowany na trąbkę przez Waldemara Cieśloka. Jest on codziennie o godzinie 12:00 odtwarzany z fasady frontowej ratusza.
Patron – patronem miasta został ustanowiony 2003 roku (w 760 rocznicę nadania praw miejskich) święty Jan Chrzciciel.
Święto – święto miasta obchodzone jest 24 czerwca w rocznicę nadania Stargardowi w 1243 roku praw miejskich. W mieście obchodzony jest także 5 marca w rocznicę zdobycia Stargardu przez wojska radzieckie (1945 r.)