Stary mur miejski we wschodniej części Stargardu od strony Bramy Wałowej został rozebrany stosunkowo niedawno. Wówczas na jego miejscu zbudowano drewniany płot. W tej części muru, około pięćdziesięciu kroków od Bramy Wałowej, w latach sześćdziesiątych XIX wieku znajdowała się Baszta Kowalska, która od pozostałych, jeszcze dzisiaj istniejących wież, różniła się znacznie większym obwodem i mniejszą wysokością. Cylindryczna baszta unosiła stożkowy, ceglany […]
Jedna ze średniowiecznych wież w obrębie murów obronnych Stargardu nazywa się Basztą Lodową. Dawniej nazywana była ona także Wieżą Sukienników. Jej nazwę tłumaczy się tym, że dawniej znajdowała się w niej lodownia. To ludowe wyjaśnienie nie jest jednak trafne, bowiem źródeł nazwy szukać należy w średniowieczu, gdy Iną płynęło znacznie wiięcej wody niż obecnie. Wówczas poruszały się po niej nawet […]
Widoczne na wieżach bramy Młyńskiej łańcuchy przypominają nam okres średniowiecznej wojny gospodarczej miast Szczecina i Stargardu. W końcu XIII wieku książę Barnim II podzielił Pomorze pomiędzy swoich synów, na część szczecińską i wołogoską. Stargard znalazł się w Księstwie Wołogoskim. W XIV i XV wieku kupcy stargardzcy opanowali obrót zbożem na całym terytorium położonym na południe od jezior: Dąbie i Miedwie. […]
W pobliżu drogi prowadzącej z Maszewa do wsi Darż leży porośnięte świerkami wzgórze zwane Górą Zamkową. Stąd w północno-zachodnim kierunku ciągnie się i kilka innych wzgórz, tuż obok potoku Stepnica. W dawnych czasach znajdowała się tu niewielka wioska o ośmiu chałupach, razem z chatą sołtysa. Miała ona, podobnie jak Kiełpino, według podania, stać się ofiarą wojny trzydziestoletniej. Na Górze Zamkowej […]
W czasach przedchrześcijańskich wierzono, iż niektórzy ludzie mają bliższy kontakt z demonami, a ofiara z dziewicy jest najlepszym sposobem przebłagania bóstwa. Jednak u Słowian składano ją niezwykle rzadko. Po wprowadzeniu chrześcijaństwa, prędko rośnie potęga kościoła, wykorzystującego „sądy boże“ do tworzenia psychozy strachu przed diabłami. Jednakże w przekonaniach ludu, diabeł był głupi i dawał się wykpić myślącej gospodyni, czy sprytnemu chłopu. […]
